Stubhaug.

Arild Stubhaug, i samlingen Du ber vatn i hendene (1973):

 ”Når eg seier farvel
 til eit menneske
eg kjenner
likar eg stundom
å halda det lenge i handa.
Halda godt runt handa
og snakka mykje.
Det er sjeldan eg snakkar så mykje
 som nå eg held eit menneske
 tett rundt handa.
 Det er ikkje rart ein hugsar meir
eller mindre
av dette snakket
når det vinkar og forsvinn.”